Bisiklete binmeye ne kadar yeni olursak, en bilinen yolların büyüklüğü karşısında o kadar kör oluyoruz. Ancak ne kadar çok bisiklet sürersek, bazı dağ geçitlerinin gerçek hayatta binildiğinde, sporumuzun en iyileri tarafından yarışıldığındakiyle tamamen aynı olmadığını da o kadar çok öğreniriz.
Deneyimlerimiz sayesinde, çoğu zaman en harika yolculukları sunan şeyin bilinmeyen yollar, gizli noktalar, gizli, gölgeli köşeler olduğunu öğreniyoruz; çünkü bunlar bizim tarafımızdan bilinmiyorsa, kamp aracı sürücüleri ve motosikletler tarafından da bilinmeme eğilimindedirler. biniciler.
Bu nedenle, kuzey İtalya'nın Dolomitleri'ndeki Alta Badia'ya gönderildiğimiz zaman, yüzeyin altını daha derinlemesine kazmak, yerel halkın nereye binmeyi tercih ettiğini öğrenmek ve bu bölgenin bazı sırlarını paylaşmak için çok çalıştık.
Önsözümüze rağmen, bunu okuyan bazılarınız hala bilinmeyen durgun sular için Pordoi, Sella, Gardena ve Giau gibi tırmanışları neden atlamayı tercih ettiğimiz konusunda biraz kaybolmuş hissedebilir. Ama hepsi maceranın bir parçası. Bizi yanlış anlamayın: Bu yollarda ilk kez bisiklete binmek büyüleyiciydi, ancak bir onay listesiyle seyahat etmek bizim tarzımız değil - özellikle yaz aylarında.
Deneyimlerimiz bize gizli, daha az kullanılan yolları bulmanın bambaşka bir deneyim sağladığını öğretti. Yaşadığımız ülke olan İtalya'da emin olduğumuz bir şey varsa, o da yerel birinden herhangi bir şey için tavsiyesini istemenin neredeyse her zaman beklenmedik derecede mükemmel bir sonuçla sonuçlanmasıdır. Bu gezi de farklı değildi.
İlk sorularımız yerel sürücü ve otel sahibi (bazıları Ladin yolları ve kültürünün uzmanı olduğunu iddia edebilir) Hotel Melodia del Bosco'dan Klaus Irsara'ya gitti. Muhtemelen Alta Badia'da (hatta İtalya'da) radarına takılan ilk kişiydi, yani sırları paylaşamazsa kimse paylaşmayacaktı. 
Otuz dakika sonra bilinmeyen yollarla doluyduk. Komoot'ta hızlı bir tarama yapıldı ve plan oluşturuldu. İlk olarak, birçok kişinin Giau'dan daha zor olduğunu iddia ettiği Passo delle Erbe/Würzjoch, diğer tarafında büyük bir döngü ve genişletme, daha fazla tırmanış ekleme ve daha fazla vadi görme seçenekleri var. Biz de oradaydık. Bunu Valparola'da gün batımıyla takip ederdik; bu dönemde çoğu motosikletçi ikinci biralarını içmekten keyif alırdı.
Gün doğumu için, otelin arkasındaki çakıl geçit daveti oyumuzu aldı ve günü, Klaus'un en düz rotası olarak tanımladığı 1.000 metrelik irtifa kazancıyla Pederü'ye giden çıkmazla tamamlayacaktık.
Karışıma serpiştirilmiş bazı yerel lezzetler de olabilir. Yolda özel peynirler, geleneksel pastaneler ve doyurucu Ladin lezzetlerinden oluşan bir öğle yemeği sunan çok sayıda yerel üretici varken enerji barlarına ve jellere kimin ihtiyacı var? Bu sessiz Pazartesi sabahı, gezimiz için hafta sonunun doğru tarafını seçtiğimizi bilmenin verdiği gururla, Alta Badia'nın gizli tarafının bizim için olduğunu hissettik.
Ama tıpkı yerel halkın fısıltıları gibi biz de sadece bazı ipuçları vereceğiz. Av, yolculuğun bir parçası olduğu için tüm rotaları ve sonuçları araştırmak size kalmış.
Peki macera odaklı heyecanımızı karşıladı mı? Evet. Tamam, büyük geçitlerden gelen ihtişam ve hayranlık muhtemelen daha azdı, ancak belirgin bir fark vardı: Gezilerimizde gördüğümüz Alta Badia o kadar sessizdi ki, orada olduğumuzu düşünebilirdiniz. sezon ve Haziran sonu değil. Bölgeye dair farklı bir his edindik; daha az motosiklet, daha az turist ağırlıklı nokta, ancak bölgede yaşamanın nasıl bir his olduğuna dair gerçek bir tat.
Ve biliyor musun, emlakçıya bile göz attık, bu ne yazık ki bize pahalıya mal oldu ama Alta Badia için kesinlikle çok şey ifade ediyor. Seyahatlerimizden istediğimiz de bu değil mi: sıcak noktaları tüm turistik ihtişamıyla doyasıya yaşarken aynı zamanda yerel halkın özel rezervi olan gizli mücevherlere dokunabileceğinizi bilmek mi?
Bu bölgeyi İtalya'nın diğer Alp bölgelerinden ayıran harika bir şey var. Cermen kültürünün yarı-gotik etkisi, Bella Italia'nın güney Avrupa yeteneğiyle tam anlamıyla çarpışıyor; kültürler normalde yüksek dağlarla ayrılır. Ahırların ve mabetlerin tırmanışlar boyunca sıralandığı, zamanın durduğunu hissetmenizi sağlayan gerçekten eşsiz bir yer, hatta alışılmışın dışına çıktığınızda daha da fazla.
Bu, içinden geçen ana geçitlerin adlarından çok daha fazlasını içeren bir alan. Yüzeyin altını biraz daha derine kazmaya zaman ayırmanızı kesinlikle tavsiye ederiz. Umarız siz de bu bölgeye bizim kadar hayran kalacaksınız.
Nereye binilir
Passo delle Erbe/Würzjoch – İnmeye başladığınızda sağa dönün ve Lüsen/Luson'a, ardından Sant'Andrea/St. Andrä. Dolomitlerden yüksek çöl benzeri Alp bölgesine, ardından meralara ve geriye. Dağın yamacına sarılıp sessizliği kucaklıyorum. Motosikletler bir tarafta sayılabilirdi.
Miri'den Antermoia/Untermoj'a – Daha sonra Alta Badia tarafındaki tünelden aşağıya doğru, dağın yamacındaki köyleri geçerek, orada saman toplamak için çok çalışan yerel halkla birlikte kaybolabilirsiniz. Önce sol tarafı takip edin, ardından vadiyi geçin ve San Vigilio'ya doğru ilerleyin. Bu 'panoramik'tir. Zamanınız kalırsa Pederü'ye gidin; pişman olmayacaksınız. (Bu paralı bir yol olduğundan ağustos ayında bile oldukça sessiz olmalı).
Valparola'da hafta başında gün batımı – Daha önce bu kadar sessiz bir geçiş gördüğümüzü sanmıyoruz.
La Val'in yukarısındaki çıkmaz sokakları ve peynir avına çıkın.
Passo Juvel'de gün doğumu çakılları ardından Longiarù üzerinden geri dönün.
Nerede atıştırmalık
Lüch da P'cëi, yerel üreticilerden oluşan bir kolektif, size yolculuğun ortasında en iyi pick-me-up'ı sunuyor. Tek dezavantajı bisiklet çantalarınızı yanınızda bulundurmanız gerekmesidir çünkü yerel lezzetlerin hiçbirini yanınıza almadan dükkanlarından ayrılmak zor bir iştir.
Nerede yenir
Maso Runch. İştahınızı getirin. Bu Ladin dağ yemeğidir, yani bol peynir ve tereyağı anlamına gelir. Ama ertelemeyin. Tipik dağ stilinde bu lezzetler aslında hafif kalıyor – Supersapiens onayladı. Tatlı ve tuzluların birleşimi size gerçekten keyif alacağınız bir şey verir. Daha önce hiç tatmadığımız iki yemek olan tutres ve cajincí'yi öneriyoruz.
Gönderim zamanı: Eylül-02-2021
